हेमन्त राज जोशी,काठमाडौ । (उसकी?) सरु …शास्वत सत्यलाई तिमीले पक्कै तितो मान्नेछौ । भलै मलिनताको मुखाकृति पारौली निमेषका नीम्ति ।तर….मलाई हलुको हुनदेउ एकछिनका नीम्ति धौर्य गरेर । म भावनाका नाटकहरु
मोहन दुवाल कजीवनको भावनात्मक अभिव्यक्तिका रुपमा लोकसाहित्यको अभिव्यक्ति भएको देखिन्छ। साहित्यको विकासमा लोकसाहित्यले प्राचीनकालदेखि प्रभाव पार्दै आएको कुरा सर्वविदितै छ। लोकसाहित्यका रुपमा प्रकाशन हुँदै आएको विविध विधाअन्तर्गतका आख्यान, काव्य, नाट्यसाहित्य,
मोहन दुवाल काशीमा जन्मेर, हुर्केर नेपाली भाषा–साहित्यको उत्थान र प्रगतिको लागि दिलोज्यान दिएर काशीबाट ‘उदय’ भएका नेपाली साहित्यिक पत्रिकाका सूत्राधार, सम्पादक तथा प्रकाशकको नाम हो– काशीबहादुर श्रेष्ठ। वि.सं. १९६८ असोज,
मोहन दुवाल नेपाली साहित्यिक क्षेत्रमा गच्छेअनुसारको स्फूर्ति बोकेर आफ्नो दायित्व निभाइरहेका रामप्रसाद पन्त चिनाइरहनुपर्ने नाम होइन। सरकारी सेवामा नोकरी बजाएर बचेको समय जोहो गरी साहित्यिक सिर्जना र साहित्यिक पत्रिकाको सम्पादन
विजय सापकोटा नेपालबाहिर रहेर विभिन्न विधाहरुमार्फत नेपाली भाषा, साहित्यको निरन्तर साधना र प्रसारणमा सक्रिय बेलायत निवासी कृष्ण बजगाईं नियात्रा लेखनमा पनि उत्साही लेखकको रुपमा देखा परेका छन्। विशेषगरी आख्यानमा कलम
जनमत वाङ्मय प्रतिष्ठान नेपालले आफ्नो ३३ औं वार्षिकोत्सवका अवसरमा विभिन्न क्षेत्रमा रही साहित्य सिर्जना एवम् संरक्षण गर्दै आएका व्यक्तित्वहरुलाई आज बनेपामा सम्मान गर्दै छ। प्रतिष्ठानका अध्यक्ष वरिष्ठ साहित्यकार मोहन दुवालका
देवेन्द्र अर्याल ‘आँसु’ फाल्गुण शुक्ल अष्टमीका दिन वसन्तपुरस्थित हनुमानढो दरबारअगाडि विभिन्न ध्वजापताकाले निर्मित चीर ठड्याएपछि विधिवत् रुपमा फागूपर्व शुरु हुन्छ भने फाल्गुण शुक्ल पूर्णिमाका दिन उक्त चीर ढालेर जलाएपछि फागूपर्व
मोहन दुवाल बनारसका गल्लीहरू निकै अनौठा लाग्दा देखिँदा छन्। नागबेली परेका थुप्रै गल्लीहरू व्याप्त छन् बनारसमा। छाडा गाई–गोरुको साम्राज्य छ। साँघुरा गल्लीहरू छन्। बग्रेल्ती मान्छेहरू हिँहिरहन्छन्, त्यहीँ मोटरबाइकहरू हुँइकिरहेछन्। गाई–गोरुको
मोहन दुवाल म उनलाई ‘अभागी’ भन्न रुचाउँदिन। किन राखे यिनले आफ्नो नामको पछाडि ‘अभागी’। सदानन्द नामअनुसार पनि ‘अभागी’ होइन। त्यस्तै कामअनुसार पनि। तर पनि उनी आफूलाई ‘अभागी’ भनी चिनाइरहेछन्। उनै
ज्ञानमणि नेपाल कालोटोपी युवा गजलकार निर्मल पुरी ‘भोगी’ले आफ्नो पहिलो गजल संग्रह प्रकाशित गराउनुभएको छ। आफ्नै जीवनका अनेक भोगाइहरुलाई समेटेर यसलाई सबैको भोगाइ बनाउने उहाँको प्रयासले एउटा पुस्तककै रुप पाएको
सूर्यप्रसाद लाकोजू, पनौती, काभ्रे सुन किन चाहियो ? गुन भएपछि सुन किन चाहियो ? मायाको तरकारीमा नुन किन चाहियो? तिमी नै भएपछि मसँग मलाई आकाशको जुन किन चाहियो ? के
‘नेपालमै सकिन्छ’ पुस्तक सार्वजनिक टेलिभिजन पत्रकार रोहित भण्डारीको दोस्रो पुस्तक ‘नेपालमै सकिन्छ’ सार्वजनिक भएको छ। राजधानीमा हालै आयोजित एक कार्यक्रमका बीच उद्यमी तथा लेखक कर्ण शाक्य, पत्रकार रवीन्द्र मिश्र, समाजसेवी
मोहन दुवाल वि विक्रम सुब्बा आफ्नै शब्द शैलीमा विकृतिका विरुद्ध, विकृति रुचाउने नेतागणका विरोधमा कवितामार्फत कटु वाण हान्न सफल तथा चर्चित कवि हुन् । यथार्थमा देख्दै आएका पात्रहरू कवितामा निर्भिकतापूर्वक
रोहिणी घिमिरे नेपाल सरकारका भूतपूर्व सचिव डा. स्वयम्भुमान अमात्यद्वारा लिखित ‘जागिरे जीवनपछिका अनुभवहरू’ नामको पुस्तक बजारमा आएको छ । विभिन्न मन्त्रालयमा सचिव, विभिन्न विभागमा महानिर्देशकसमेतको अनुभव हासिल गरी ‘रिटायर्ड’ हुनुभएका
काभ्रे । साहित्यकार सूर्यप्रसाद लाकोजूले नेपाली संस्कृति, संस्कार, चाडपर्वको जगेर्ना गर्ने र नयाँ पुस्तालार्इृ जानकारी दिने लक्ष्यले यःमरी नामक बालपुस्तक तयार गरी प्रकाशन गर्नुभएको छ । सूर्योदय माध्यमिक बोर्डिङ स्कुलले
कुमार श्रेष्ठ, बाँके । ‘गाईका दूधले सर्प पुजिन्छ जुन समाज, रहन्न जिउँदो न्याय ऐश्वर्यको रबाफमा । कामधेनु बली चढ्छन् बेसर्मा झांगिएपछि, बन्दछन् मूर्ख नै राजा सज्जनका मुटुमा पसी ।’ नेपालगञ्जका
मोहन दुवाल पालभाषा साहित्यमा सिद्धिदास अमात्य महान् साहित्यकार तथा महाकविका रुपमा प्रख्यात छन् । नेपालभाषा साहित्यलाई उच्च स्थानमा पुर्याउने कार्यमा यिनले गरेका योगदानहरू उल्लेखनीय छन् । वि.सं. १९२४ असोज १
किरण श्रेष्ठ पुरुषोत्तम दाहाल चिनाउनुपर्ने नाम होइन । सञ्चारकर्मीमा आफ्नोपन बनाइसकेका मानवअधिकारकर्मीका रुपमा पनि सुपरिचित यिनी साहित्यिक व्यक्तित्वका रुपमा समेत नाम बनाइसकेका व्यक्ति हुन् । निबन्ध, उपन्यास र कविता विधामा
ज्ञानमणि नेपाल कालोटोपी हरेक क्षणहरूको बोध त्यति बेला हुन्छ, जति बेला उसले उक्त परिदृश्य भोगेको हुन्छ । तर मृत्यु, जसलाई भोग्ने मान्छेले यो कस्तो हुन्छ भनेर अनुभव गर्न सक्दैन ।
मोहन दुवाल रामप्रसाद ज्ञवालीको उमेर भर्खरै ५० वर्ष पुग्न लागेको देखिन्छ । सङ्कल्प र निरन्तर सिर्जनाका डोबहरू बनाउँदै विलक्षण प्रतिभाका रूपमा नेपाली भाषा–साहित्यमा आफूलाई देखाउन सफल यिनी नेपाली साहित्यका एक