डा. सुन्दरमणि दीक्षित पुष्करजीसँग धेरै वर्षपहिला मेरो सम्बन्ध डाक्टर र पेसेन्टकै रूपमा थियो। चिनजान बढ्दै
रामकृष्ण रेग्मी पुष्करलाल श्रेष्ठ ः बिर्सन नसकिने पत्रकार ⁄ उहाँलाई सम्झाउने धेरै नै सन्दर्भ र
उज्ज्वल शर्मा पुष्करलाल श्रेष्ठ अर्थात् मेरा आत्मीय पुष्करजीको सम्झनामा केही लेख्नु मेरा निमित्त अलिकति भावुकताको
प्राडा रामकण्ठ माकजू उपकुलपति काठमाडौं विश्वविद्यालय पुष्करलाल श्रेष्ठ राष्ट्रप्रेमी व्यक्तिका रूपमा मैले चिनेको हो। उहाँँले
विदुर गिरी उसो भए तपाईंलाई मैले त अंकल भन्नुपर्ने भयो। तपाईं प्रकाश थापालाई दाइ भन्नुहुँदोरहेछ,
लक्ष्मण अधिकारी बिहान ११ जति बजेको थियो, पुष्कर सर र म कुनै विषयमा छलफल गर्दै
विदुरचन्द्र लामिछाने कुरा २०५१÷०५२ सालतिरको हो। पत्रकारिता विषयमा भर्खर स्नातक सकेर त्यसलाई अभ्यासमा ल्याउने शुरुआती
विमल केडिया पुष्करलाल श्रेष्ठसंँग नियमित सम्पर्क हुन थालेको पनि दुई दशक बितिसकेको छ। यसबीचको कुराकानी,
निर्मलराज पौडेल (एड गुरु) जीवनमा भेट धैरे मानिससँग भए पनि आत्मीय सम्बन्धचाहिँ केवल थोरैसँग मात्र
रमेशकुमार खड्का त्यो बेला ‘कामना’ र ‘साधना’ पत्रिका बजारमा पुग्नासाथ हाराल्ुछ हुन्थ्यो। निजी क्षेत्रका यी
पशुपति मुरारका पुष्करलाल श्रेष्ठले कामना प्रकाशन समूह पहिले नै स्थापना भए पनि बीचको समयमा मात्रै
गोविन्द चापागाईं आजभन्दा करिब आठ वर्ष अगाडिको कुरा हो, मलगायत मेरा केही साथी पत्रकारिता अध्ययन
